Zelfbeklag?

Dit is de reactie van Anoniem waar ik toch wel even wil op in gaan. Mag ik ondertussen Erwin bedanken voor zijn POSITIEVE reactie?


Als je een job wil moet je wel wat anders schrijven dan alleen zelfbeklag. Is erg maar je moet je omhoog krikken met positief energie, naar waar je in geloofd en kunt en weet. en te zorgen dat je op eigen benen staat . Ik ken nog mensen die van heel ver komen en nu heel goed zijn geworden, natuurlijk door naar een therapeut te gaan en daarna je medicatie te laten, je mag niet blijven denken dat je ziek bent dat is een excuus dat je gbruikt .En je mag dat zeker niet meer gebruiken om er bovenop te komen werkt omgedraait

Punt één: ik beklaag mezelf niet, ik vertel gewoon hoe mijn leven nu in elkaar zit. Als ik geen positieve energie had, kon ik zelfs niet in deze blog schrijven. Punt twee, ik ben al van heel ver gekomen ZONDER medicatie en ik neem die nog geen jaar zelfs, het gaat hem trouwens om de combinatie van medicatie en therapie. Ik vind van mezelf helemaal niet dat ik ZIEK ben en ik gebruik mijn ADHD helemaal niet als excuus nu maar ik vind wel dat ik het mag gebruiken voor ontelbare dingen die mijn leven in de war hebben geschopt, dankzij dat defectje in mijn hersenen, ik noem het geen ziekte. Ik wéét dat het een talent kan zijn, als ik maar op de juiste plaats zit. Vervolgens, ik sta op eigen benen, ik ben een single vrouw die alleen woont.
Eigenlijk ben jij, Anoniem, degene die mij naar beneden probeert te trekken.

Dankzij jou heb ik een paar dagen niet geschreven. Maar das dan weer een punt van mij zeker, dat ik moet leren omgaan met kritiek? Kan jij, Anoniem, begrijpen, dat ik al heel mijn leven een vlaag van onterechte kritiek over mijn hoofd heb gehad en dat ik daar een beetje allergisch ben tegengeworden.

Trouwens, wat is er mis met een beetje zelfbeklag? Moet ik dan maar de hele tijd mezelf bedriegen, continu het hoofd recht houden en zogezegd fake positief zijn? Ik vind mezelf al vrij positief hoor, ik geef het niet op, ik blijf doorgaan om de job van mijn dromen te krijgen. Mag ik dan in deze blog enige vrijheid van mening uiten? Als ik mezelf niet af en toe kan "beklagen" zoals jij dat noemt, dan zou het wel eens wat erger kunnen aflopen.

Ik zit hier toch maar weer, achter mijn PC, te schrijven. Hierna ga ik sollicitatiebrieven schrijven, naar de psychiater voor mijn tweede gesprek bij Andante, daarna naar de ziekenkas, dan weer schrijven. Het is niet zo dat ik bij de pakken blijf zitten en zielig in een hoekje zit te huilen.

Trouwens, je hoeft mijn blog niet te lezen, als je hem niet goed vindt. Ik twijfel erover of je ADHD hebt...Misschien wel, want je schrijft veel fouten...No offense, positieve kritiek!

Reacties

Erwin zei…
Hallo "Laura",

Graag gedaan.
paul lepez zei…
aan meneer anoniem:

ze schrijft wat ze denkt en voelt

haar blog zijn haar gedachten die ze eerlijk met ons deelt

probeer haar te begrijpen

als je zelf geen adhd hebt of geen therapeut bent twijfel ik sterk aan de waarde van jouw woorden meneer anoniem

zelf probeer ik nu antwoorden te bedenken voor de dagelijkse problemen van adhd'ers

http://adhdoplossingen.blogspot.com

misschien kan je eens anoniem komen posten bij mij
je zal echter opmerken dat jouw woorden verloren gaan tegenover mijn kennis van het onderwerp :)
dat is als je al "iets meer "te vertellen hebt dan jij "moet ci en ca"
Anoniem zei…
Anoniem zijn is plezant ik ben als het ware de anoniemste van heel het land Want al is mijn onderdeel nog zo klein kritiek geven vind ik fijn
Mensen mensen sla me in het gezicht
ik ben nu eenmaal zo'n nicht
Mijn hoofd is hol en zit er al iets in dan is het brol
Verspil geen tijd aan mijn geschrij maar doe me een plezier en negeer mij

Populaire posts van deze blog

je verstoppen of uit de kast komen?

Brief aan de Koning

Nu ik toch met mijn lieftallige hoofdje op TV kom