Hypocrisie

Af en toe krijg ik toch positieve reacties op mijn blog, wat me doet twijfelen, misschien moet ik toch maar doorgaan met schrijven. Rilatine helpt, ik neem het op een regelmatige basis, sinds 2007. Ik heb therapie gevolgd en ik heb een beter zicht op mijn gedrag. Niet dat ik nu perfect ben. Ik vind nog steeds geen vaste job in de media en qua freelance journalistiek is het de laatste tijd ook noppes. Nochtans, men zegt: je moet kijken naar de kwaliteiten van een mens. (zegt Anissa Temsamani die zichzelf de politiek heeft ingelogen door haar diploma's wat up te boosten) Dit was naar aanleiding van de kwestie van een verliefde senator (Kim Geybels) die zich op sleeptouw liet nemen door haar verslaafde minnaar Bas Luyten en daardoor in een onfris al dan niet geënsceneerd drugszaakje kwam. Belachelijk zeg, al die politici mogen zich wel te plette zuipen, maar het kind mag nog niet eens in de buurt zijn van drugs of er wordt er al met ontslag gezwaaid. En wat een hypocrisie want iedereen weet toch dat coke schering en inslag is bij de hooggeplaatsten van dit land zoals advocaten, politici en zeker BV's. het valt niet op dat die laatsten tegenwoordig bij hoog en laag zitten te verklaren dat ze nog nooit drugs hebben gebruikt maar wel veel drinken. Precies alsof alcohol geen drug is. Er is een Britse columnist die pleit voor legalisering. En ik geef hem groot gelijk, dan stoppen al die drugsoorlogen in Mexico. En dan hoeven die dealers niet het zuivere spul te mixen met allerlei gevaarlijke ingrediënten. Iets uit de legaliteit halen stopt oorlog en fraude.