Zelfbeklag?

Dit is de reactie van Anoniem waar ik toch wel even wil op in gaan. Mag ik ondertussen Erwin bedanken voor zijn POSITIEVE reactie?


Als je een job wil moet je wel wat anders schrijven dan alleen zelfbeklag. Is erg maar je moet je omhoog krikken met positief energie, naar waar je in geloofd en kunt en weet. en te zorgen dat je op eigen benen staat . Ik ken nog mensen die van heel ver komen en nu heel goed zijn geworden, natuurlijk door naar een therapeut te gaan en daarna je medicatie te laten, je mag niet blijven denken dat je ziek bent dat is een excuus dat je gbruikt .En je mag dat zeker niet meer gebruiken om er bovenop te komen werkt omgedraait

Punt één: ik beklaag mezelf niet, ik vertel gewoon hoe mijn leven nu in elkaar zit. Als ik geen positieve energie had, kon ik zelfs niet in deze blog schrijven. Punt twee, ik ben al van heel ver gekomen ZONDER medicatie en ik neem die nog geen jaar zelfs, het gaat hem trouwens om de combinatie van medicatie en therapie. Ik vind van mezelf helemaal niet dat ik ZIEK ben en ik gebruik mijn ADHD helemaal niet als excuus nu maar ik vind wel dat ik het mag gebruiken voor ontelbare dingen die mijn leven in de war hebben geschopt, dankzij dat defectje in mijn hersenen, ik noem het geen ziekte. Ik wéét dat het een talent kan zijn, als ik maar op de juiste plaats zit. Vervolgens, ik sta op eigen benen, ik ben een single vrouw die alleen woont.
Eigenlijk ben jij, Anoniem, degene die mij naar beneden probeert te trekken.

Dankzij jou heb ik een paar dagen niet geschreven. Maar das dan weer een punt van mij zeker, dat ik moet leren omgaan met kritiek? Kan jij, Anoniem, begrijpen, dat ik al heel mijn leven een vlaag van onterechte kritiek over mijn hoofd heb gehad en dat ik daar een beetje allergisch ben tegengeworden.

Trouwens, wat is er mis met een beetje zelfbeklag? Moet ik dan maar de hele tijd mezelf bedriegen, continu het hoofd recht houden en zogezegd fake positief zijn? Ik vind mezelf al vrij positief hoor, ik geef het niet op, ik blijf doorgaan om de job van mijn dromen te krijgen. Mag ik dan in deze blog enige vrijheid van mening uiten? Als ik mezelf niet af en toe kan "beklagen" zoals jij dat noemt, dan zou het wel eens wat erger kunnen aflopen.

Ik zit hier toch maar weer, achter mijn PC, te schrijven. Hierna ga ik sollicitatiebrieven schrijven, naar de psychiater voor mijn tweede gesprek bij Andante, daarna naar de ziekenkas, dan weer schrijven. Het is niet zo dat ik bij de pakken blijf zitten en zielig in een hoekje zit te huilen.

Trouwens, je hoeft mijn blog niet te lezen, als je hem niet goed vindt. Ik twijfel erover of je ADHD hebt...Misschien wel, want je schrijft veel fouten...No offense, positieve kritiek!