De Aanvaarding
Vanalles tegelijk doen- opnieuw een voordeel- zeker in het opgeruimde appartement- te danken aan de hulp van Sien en Maria maar ook van het hele productieteam (Sven, Els, Barbara, Iris, Jeroen en damn damn, ik kan me even die laatste naam niet meer voor de geest halen, hij heeft wit haar en is de geluidsman, vergeef me geluidsman, maar jij hebt mij ook nog geen mail gestuurd.
Ik merk dat ik steeds meer een evenwicht ontwikkel tussen mijn twee helften. Lange tijd heb ik mij afgekeerd van ADHD'ers (ik kon het niet aan in die spiegel te kijken en te zien hoe zij telkens faalden en in dezelfde sloot trappen) maar nu ontmoet ik er steeds meer en meer en dan nog vaak in mijn eigen kennissenkring.
En succesvolle ADHD'ers, maar ik mag hen niet vernoemen want als ze er zelf niet voor willen uitkomen, mag ik niet degene zijn den OUT.
Een tijdje wou ik totaal niet meer ADHD zijn en schaamde ik me voor hetgeen ik allemaal heb uitgestoken. Maar dat is echt puur tijdverlies: je kan de klok niet terugdraaien dus ik moet nu met een open oog naar de toekomst kijken. Ik kan alleen maar beter en beter worden vanaf nu en mijn discipline is vergroot (daarover in mijn volgende tekst)
Wat ik heb ontdekt is, dat nu mijn Modified Rilatine op punt staat, dat ik terug meer dingen tegelijk kan doen. Een tijdje was ik zeer zwaar gefocust op twee dingen: bvb met een half oor naar radio één luisteren 's morgens en aan mijn pc naarstig naar opportuniteiten in de media zoeken. Daarnet was er trouwens een zeer leuke reportage over Sjamanen in Peeters en Pichal, je weet wel die mannen die contact hebben met geesten. Een job bij de radio zie ik ook wel zitten of bij die cultuurzender Exqi (Dat doet me eraan denken dat ik dringend daarnaar mmoet bellen om te horen of ze mijn sollicitatie goed hebben ontvangen)
Wat deed ik vandaag allemaal tesamen zonder het hoofd te verliezen? Wel, ik moet nu mijn tagliatelli basilicum (vers van de Pastaman op de Vogelmarkt in Antwerpen) opeten (met champignons en saus, veggie dus) en terwijl in deze blog schrijven. Maar ik heb mijn mailbox al gekuist en eveneens mijn aanrecht schoongemaakt, want Maria, van het duo Sien en Maria van het programma "Schoon en Meedogenloos" zou toch eens kunnen binnenvallen om te checken of de boel hier nog proper ligt. Maria, kom maar af! Dan maken we samen stoofvlees :) inside joke (In januari ben ik dus één van de mensen die het verdient om een proper appartement te krijgen. Omdat ik door mijn ADHD in een ID-crisis zat) Wel? Sien en Maria, ik kan beamen dat mijn keukentje glanst als een meteoriet. De badkamer is ook zeer netjes want ook die heb ik onder handen genomen en alle papiertjes weggegooid terwijl ik luister naar één of ander wijs wijsje op de radio (Snow Petrol, close your eyes) En de rest ook, maar mijn kat is wel bezig met die mooie groen seventies opbergdozen aan het vernielen. Stoute Figaro!
Dit is nog een boodschap voor Sien en Maria
Gefeliciteerd met de verkoop van de perfecte poetsplanner. 120.000 exemplaren! Uiteraard ook een compliment voor schrijfster Iris! En om de woorden van Sien te citeren (Het Nieuwsblad) : warempel een opgeruimd huis zorgt voor een opgeruimde geest. En dat bedoel ik zowel neurologisch, letterlijk als figuurlijk. Ik ben nog wel niet aan mijn boek begonnen maar dat was omwille van de depressieve berichtgeving in de media rond het schrijversvak. Jeroen Brouwers evenwel mag zijn 16.000 euro altijd aan mij laten doorgeven. Bankrekeningnummer is 320-0054475-31
Ok, back to the pointIk was even in paniek aan het raken, een tijdje. Ik dacht: verdorie, ik kan hier precies nog maar één ding tegelijk. Maar dat was slechts een tussenfase, een leerfase. Ik moest me eerst goed leren focussen op iets zodat mijn aandacht niet ONMIDDELLIJK wordt afgeleid. Maar nu kan ik mijn aandachtspanne voor één zaak verlengen en toch nog een tweede of een derde of een vierde erbij doen zonder het gevoel te hebben als een stresskip heen en weer te rennen.
Maar goed, dit was het voor vandaag want georganiseerd als ik nu ben, zie ik dat mijn volgende taak eraan komt. Een sollicitatiebrief schrijven. En dan mijn tandjes poetsen en vertrekken naar Schoten, naar een vriendin die mij zeer nauw aan het hart ligt. We waren drie jaar uit elkaar maar het laatste jaar hebben we voorzichtig besloten om de band terug op te pakken. We waren allebei LOST maar zijn beiden geëvolueerd en durven het nu eindelijk terug aan onze band terug te versterken.
Tot vanavond! Meer nieuws dan vanuit Alienland
Ik merk dat ik steeds meer een evenwicht ontwikkel tussen mijn twee helften. Lange tijd heb ik mij afgekeerd van ADHD'ers (ik kon het niet aan in die spiegel te kijken en te zien hoe zij telkens faalden en in dezelfde sloot trappen) maar nu ontmoet ik er steeds meer en meer en dan nog vaak in mijn eigen kennissenkring.
En succesvolle ADHD'ers, maar ik mag hen niet vernoemen want als ze er zelf niet voor willen uitkomen, mag ik niet degene zijn den OUT.
Een tijdje wou ik totaal niet meer ADHD zijn en schaamde ik me voor hetgeen ik allemaal heb uitgestoken. Maar dat is echt puur tijdverlies: je kan de klok niet terugdraaien dus ik moet nu met een open oog naar de toekomst kijken. Ik kan alleen maar beter en beter worden vanaf nu en mijn discipline is vergroot (daarover in mijn volgende tekst)
Wat ik heb ontdekt is, dat nu mijn Modified Rilatine op punt staat, dat ik terug meer dingen tegelijk kan doen. Een tijdje was ik zeer zwaar gefocust op twee dingen: bvb met een half oor naar radio één luisteren 's morgens en aan mijn pc naarstig naar opportuniteiten in de media zoeken. Daarnet was er trouwens een zeer leuke reportage over Sjamanen in Peeters en Pichal, je weet wel die mannen die contact hebben met geesten. Een job bij de radio zie ik ook wel zitten of bij die cultuurzender Exqi (Dat doet me eraan denken dat ik dringend daarnaar mmoet bellen om te horen of ze mijn sollicitatie goed hebben ontvangen)
Wat deed ik vandaag allemaal tesamen zonder het hoofd te verliezen? Wel, ik moet nu mijn tagliatelli basilicum (vers van de Pastaman op de Vogelmarkt in Antwerpen) opeten (met champignons en saus, veggie dus) en terwijl in deze blog schrijven. Maar ik heb mijn mailbox al gekuist en eveneens mijn aanrecht schoongemaakt, want Maria, van het duo Sien en Maria van het programma "Schoon en Meedogenloos" zou toch eens kunnen binnenvallen om te checken of de boel hier nog proper ligt. Maria, kom maar af! Dan maken we samen stoofvlees :) inside joke (In januari ben ik dus één van de mensen die het verdient om een proper appartement te krijgen. Omdat ik door mijn ADHD in een ID-crisis zat) Wel? Sien en Maria, ik kan beamen dat mijn keukentje glanst als een meteoriet. De badkamer is ook zeer netjes want ook die heb ik onder handen genomen en alle papiertjes weggegooid terwijl ik luister naar één of ander wijs wijsje op de radio (Snow Petrol, close your eyes) En de rest ook, maar mijn kat is wel bezig met die mooie groen seventies opbergdozen aan het vernielen. Stoute Figaro!
Dit is nog een boodschap voor Sien en Maria
Gefeliciteerd met de verkoop van de perfecte poetsplanner. 120.000 exemplaren! Uiteraard ook een compliment voor schrijfster Iris! En om de woorden van Sien te citeren (Het Nieuwsblad) : warempel een opgeruimd huis zorgt voor een opgeruimde geest. En dat bedoel ik zowel neurologisch, letterlijk als figuurlijk. Ik ben nog wel niet aan mijn boek begonnen maar dat was omwille van de depressieve berichtgeving in de media rond het schrijversvak. Jeroen Brouwers evenwel mag zijn 16.000 euro altijd aan mij laten doorgeven. Bankrekeningnummer is 320-0054475-31
Ok, back to the pointIk was even in paniek aan het raken, een tijdje. Ik dacht: verdorie, ik kan hier precies nog maar één ding tegelijk. Maar dat was slechts een tussenfase, een leerfase. Ik moest me eerst goed leren focussen op iets zodat mijn aandacht niet ONMIDDELLIJK wordt afgeleid. Maar nu kan ik mijn aandachtspanne voor één zaak verlengen en toch nog een tweede of een derde of een vierde erbij doen zonder het gevoel te hebben als een stresskip heen en weer te rennen.
Maar goed, dit was het voor vandaag want georganiseerd als ik nu ben, zie ik dat mijn volgende taak eraan komt. Een sollicitatiebrief schrijven. En dan mijn tandjes poetsen en vertrekken naar Schoten, naar een vriendin die mij zeer nauw aan het hart ligt. We waren drie jaar uit elkaar maar het laatste jaar hebben we voorzichtig besloten om de band terug op te pakken. We waren allebei LOST maar zijn beiden geëvolueerd en durven het nu eindelijk terug aan onze band terug te versterken.
Tot vanavond! Meer nieuws dan vanuit Alienland
Reacties