Als ik in de politiek zou gaan...
dan staat er op de agenda:
een tegemoetkoming voor terugbetaling van geneesmiddelen voor volwassenen. Het is totaal niet juist dat dit alleen voor kinderen is. Het is juist door die ADHD, dat volwassenen (bij wie het niet ontdekt is) in praktische en financiële problemen komen. Wij hebben al genoeg te betalen en dit komt er dan weer bij: minimum 40 euro per maand!)
De oprichting van een reïntegratie-bureau voor ADHD'ers. Wij moeten ontdekken wat we graag doen én onze dromen volgen, want als we doen wat we graag doen, zijn we er meestal heel goed in. We kunnen zelfs beter presteren dan anderen als we er maar achter staan. Als het werk maar niet eentoning of repetitief is, zodat onze prikkelkraan gestimuleerd blijft. Er zitten best wel wat slimmeriken tussen ADHD'ers. Als de omgeving je talenten waardeert, dan bloei je open én dan is er pas een samenwerking die voor iedereen vruchtbaar is.
Gevolg: de economie zal er wél bij varen. De mens zal terug menselijker worden als hij begript toont voor het anders zijn van zijn medemens.
Gedeeltelijke of gehele kwijtschelding van schulding. Als we dan toch beschouwd worden als personen met een handicap, moeten we eerst terug op de sporen geholpen worden met een degelijke begeleiding. Er moet een cursus gegeven worden die zich toespitst op het uit de wereld helpen van de praktische organisatie en administratie, waarmee een AD(H)D'er meestal problemen heeft.
De wachttijd om een volwassene te testen is nog vrij lang. Niet iedereen heeft 300 euro (om bij Zit Stil) te besteden aan testen. Ik bvb, heb twee jaar kunnen wachten vooraleer ik me liet testen bij het Gouverneur Kinsbergen centrum (Wilrijk).
Er moet meer informatie komen rond ADHD, een grote sensibiliseringscampagne. Niet alleen degene die het heeft, moet er zoveel mogelijk over te weten komen, maar ook de 'gewone mens' belangt dit aan. Wij worden nog teveel als paria's bekeken. Wij zijn meestal niet racistisch omdat we ons al heel ons leven gediscrimeerd voelen en dan nog wel door ons eigen ras.
Het idee dat ADHD een stoornis is, moet uit de wereld geholpen worden. Het is geen stoornis als je het positief bekijkt. Het kan een talent zijn!
een tegemoetkoming voor terugbetaling van geneesmiddelen voor volwassenen. Het is totaal niet juist dat dit alleen voor kinderen is. Het is juist door die ADHD, dat volwassenen (bij wie het niet ontdekt is) in praktische en financiële problemen komen. Wij hebben al genoeg te betalen en dit komt er dan weer bij: minimum 40 euro per maand!)
De oprichting van een reïntegratie-bureau voor ADHD'ers. Wij moeten ontdekken wat we graag doen én onze dromen volgen, want als we doen wat we graag doen, zijn we er meestal heel goed in. We kunnen zelfs beter presteren dan anderen als we er maar achter staan. Als het werk maar niet eentoning of repetitief is, zodat onze prikkelkraan gestimuleerd blijft. Er zitten best wel wat slimmeriken tussen ADHD'ers. Als de omgeving je talenten waardeert, dan bloei je open én dan is er pas een samenwerking die voor iedereen vruchtbaar is.
Gevolg: de economie zal er wél bij varen. De mens zal terug menselijker worden als hij begript toont voor het anders zijn van zijn medemens.
Gedeeltelijke of gehele kwijtschelding van schulding. Als we dan toch beschouwd worden als personen met een handicap, moeten we eerst terug op de sporen geholpen worden met een degelijke begeleiding. Er moet een cursus gegeven worden die zich toespitst op het uit de wereld helpen van de praktische organisatie en administratie, waarmee een AD(H)D'er meestal problemen heeft.
De wachttijd om een volwassene te testen is nog vrij lang. Niet iedereen heeft 300 euro (om bij Zit Stil) te besteden aan testen. Ik bvb, heb twee jaar kunnen wachten vooraleer ik me liet testen bij het Gouverneur Kinsbergen centrum (Wilrijk).
Er moet meer informatie komen rond ADHD, een grote sensibiliseringscampagne. Niet alleen degene die het heeft, moet er zoveel mogelijk over te weten komen, maar ook de 'gewone mens' belangt dit aan. Wij worden nog teveel als paria's bekeken. Wij zijn meestal niet racistisch omdat we ons al heel ons leven gediscrimeerd voelen en dan nog wel door ons eigen ras.
Het idee dat ADHD een stoornis is, moet uit de wereld geholpen worden. Het is geen stoornis als je het positief bekijkt. Het kan een talent zijn!
Reacties
Wij zijn inderdaad goed in wat we graag doen omg IK ben de beste in mijn vak!! Challenge me i'll make you cry
nu ja niet altijd was ik zo zeker van mezelf hoor en de afwerking, de afwerking...
Anders: you have a point maar de ziekenkas is niet zo groot meer als ze ooit was