Men wil wel maar men kan niet, zo was het vroeger

Dat is een goede quote die ik kreeg van mijn neuropsychiater met wie ik vorige week had afgesproken. We hebben zitten brainstormen over een schitterend idee waarover ik nu niet uitweid want ik herinner me dat mensen altijd gaan lopen met goede voorstellen, al is het in dit geval zo een unicum en hebben hij en ik al besloten om samen te werken, dus misschien is het toch niet erg dat ik het hier spui

Ik zal er eens over nadenken, geen impulsief gedrag!men wil wel maar men kan niet, dat heeft te maken met het feit dat wij ADHD'ers soms slaaf zijn van ons falende neurologisch systeem. Let wel, sinds ik Rilatine neem, heb ik daar geen last meer van. Ok, het werkt wel uit na 8 u maar ik zorg er wel voor dat ik binnen die 8 u alles geregeld heb wat ik moet regelen. Mijn organisatievermogen, het leggen van een waaierverband lijkt wel met 50 procent toegenomen, ongelooflijk!

Men denkt dat elke mens een vrije wil heeft, wel bij ons is dit niet zo, als ons netwerk faalt, dan gaat het gewoon niet. Het is een illusie, die zogezegde vrije wil. Het lijkt alsof ADHD'ers vrijer zijn dan andere mensen omdat zij een verstoord tijdsbesef hebben en zogezegd doen waar ze zin in hebben en daardoor minder onder tijdsdruk leven, maar ze beseffen maar half dat ze tijd aan het verdoen zijn omdat ze niet altijd prioriteiten kunnen stellen.

Mijn prioriteit is nu echter in deze blog schrijven want het is al veel te lang geleden. Nochtans heb ik me zeer nuttig bezig gehouden met solliciteren en het schrijven van brieven het afleggen van een proefinterview voor Steps Deluxe. Ik voel me voldaan dat ik die dingen kan afmaken binnen een redelijke deadline. Vroeger was alles op het laatste moment en daar kreeg ik stress van, nu ben ik veel relaxter. En dat merk ik in alles, als ik naar mijn zus en mama ga, mis ik nooit meer de trein, tram of bus. Mijn interview, daar ben ik direct aan begonnen nadat ik thuiskwam, terwijl ik vroeger alles uitstelde!

En dat allemaal dankzij het wondermiddel Rilatine, dat niet ongezond is! Ik heb het nog eens gevraagd aan mijn neuropsychiater en mijn dokter en het is niet gevaarlijk en niet ongezond. Ik heb er geen last van, van bijwerkingen. Het levert mij alleen maar winst op, de juiste dingen op de juiste moment zeggen. Mijn sociale vaardigheden zijn enorm gestegen, het lijkt wel alsof ik voor het eerst in mijn leven het hele plaatje zie. Ik ben ook terug gelukkig en ondanks het feit dat men vrijdag mijn gas wou komen afsluiten, ik laat me niet kisten door die geldproblemen. Integendeel, ik probeer er op een volwassen manier mee om te gaan en onmiddellijk een oplossing te zoeken (wat in dit geval betekent de rekeningen betalen die ik moet betalen en erop vertrouwen dat mijn creativiteit mij door de rest van de maand loodst)

Ik maak plannen, ik schrijf trouw in mijn agenda, wat me een overzicht geeft van wat me te doen staat. En toch neem ik af en toe de tijd om te ontspannen en te genieten. Ik ben niet langer een kip zonder kop. Als je een kip de kop afkapt, blijft die rondlopen omdat het ruggemerg blijft functioneren. ADHD'ers zijn vaak net zo en ze hebben dan misschien energie te over maar ze gebruiken die niet efficiënt

Maar ik weet wat me te doen staat. Het doet goed om te weten wat ik wil en wat mijn prioriteiten zijn. Het plan voor vandaag is naar de mutualiteiten gaan voor mijn OMNIO-statuut in orde te maken, een sollicitatiebrief te sturen naar Metro voor journalist, te lezen in het boek Neurofeedback en toestandregulatie bij ADHD en daarover een recensie maken en vanavond voor de eerste keer naar de praatgroep in Wilrijk. Ik durf nu eindelijk die confrontatie aan. En zo gaan we elke keer een stapje verder op de ladder van het leven. The sky is NOT the limit


www.adhd-neurofeedback.be

Reacties

Populaire posts van deze blog

je verstoppen of uit de kast komen?

Brief aan de Koning

Nu ik toch met mijn lieftallige hoofdje op TV kom