De Indigo Partij

Als ik in de politiek zat
dan zou ik mijn partij
Indigo
noemen.

Waarom Indigo? Wel, ADHD-kinderen zijn Indigokinderen. Volgens de Indische traditie zijn wij oude zielen, die dicht bij het einde van hun karmacyclus staan. Het doel van reïncarnatie is dat we ons moeten bevrijden van wereldse bindingen en verlangens. Wanneer een ziel de voltooiing van die duizenden reïncarnaties benadert, moet hij een paar levens lang heel veel uiteenlopende dingen doen om de resterende webben uit voorbije levens te ontrafelen.

Vandaar dat ik een CV heb van zoveel jobs. Vandaar dat ik in mijn leven al zoveel mensen heb ontmoet, zoveel vriendschappen heb gehad. Hoeveel relaties ben ik niet aangegaan, die toch mislukten? Ik ben nog steeds op zoek naar de ware. Ik dacht dat mijn grote liefde was gekomen op 22 april 2005 maar het mocht niet zijn. Had het kunnen lukken als hij niet aan extreme bindingsangst zou lijden? Of ben ik teveel bezig met de herontdekking van mezelf? Want dat is wat er gebeurt als je medicatie neemt, je komt je ECHTE ik tegen. Eerst DENK je dat dat niet je echte ik is, omdat je je hele leven anders hebt geleid, maar ik besef nu dat de IK die ik nu tegenkom, wel degelijk mezelf benadert. Het zou de ontdekking van de hemel moeten worden, want de hel heb ik al gezien. Alleen, het spijtige aan de zaak is dat ik door die ADHD heel wat bruggen heb verbrand en vriendschappen heb verprutst. Ik probeer sommige vriendschappen te herstellen. Dat is niet gemakkelijk want sommige vrienden aanvaarden nog maar recent wat ik heb. Een andere omgang met elkaar is vereist om dit tot een goed einde te brengen. Ik wil gewoon maar zeggen: ik heb mijn ADHD aanvaard en dat is zeer belangrijk. Want als je dat niet doet, dan werk je jezelf tegen. En als jij je ADHD aanvaardt, is het nog een lange stap naar de aanvaarding door je omgeving. Maar het voordeel is: er zal eindelijk resultaat geboekt worden. Valkuilen zullen worden vermeden door medicatie en therapie. Uiteindelijk, kunnen we het ooit misschien dan terug redden met Omega 3. Maar cognitieve gedragstherapie is hier zeker op zijn plaats. Alleen, dit moet wel gebeuren met een therapeut die goed op de hoogte is van onze problematiek. Anders haalt het niets uit en werkt het zelfs in je nadeel.

Reacties

Anoniem zei…
Hoi Laura Palmer,
Ik herken heel veel in je stukjes en vooral wat je zegt over de medicatie en dat je jezelf ontdekt:
"Want dat is wat er gebeurt als je medicatie neemt, je komt je ECHTE ik tegen"
Ik ben al jaaaaren opzoek naar mijn echte ik, ik wist allang dat ik mezelf niet ben, pas sinds juni weet ik dat ik AD(H)D heb, moet nog wel getest worden, maar ik weet gewoon zeker dat dit het is. Ik kan bijna niet wachten met het ontdekken hoe ik zal zijn met de medicijnen, "the real AM"
Groetjes AM
Hai Laura,
Leuk dat je een blog bent begonnen en gefeliciteerd dat je ontdekt hebt dat je ADHD hebt. En dat je gaat ontdekken hoe geweldig ADHD kan zijn als je er op de juiste manier mee om leert gaan.

Zelf nu al een jaar of tien gediagnosticeerd na bijna dertig jaar niet te hebben geweten waarom het bij altijd anders ging als bij anderen. En nu is dat juist mijn kracht geworden.

Veel, hoewel niet alle, praktische problemen zijn te overwinnen als je weet in welke richting je het nu moet zoeken.

Voor mij was zelfs de simpele omschakeling van een normaal bureau naar een sta-werkplek met kruk al zo'n verbetering omdat ik nu mijn onrust een betere werkplek kon geven.

En denk er vooral over na om voor jezelf te beginnen. Niets is beter voor een ADHD-er dan een eigen zaak.

Mark
ps
Kijk ook eens op Andersdenkers.nl. Dat is één van mijn bedrijven die zich bezighoudt met brainstormsessies en het ontwikkelen van nieuwe, gekke ideeen. Juist de dingen waar je als ADHD-er uitermate geschikt voor bent.
paul lepez zei…
laura verdorie ik moet therapeut der adhd's worden ;)

Waarom? Ik ken jullie door en door en heb praktische oplossingen voor alles.

De enige reden waarom ik rilatine eens wil uitproberen is om te zien wat ik MEER zou kunnen.

Want de rest is a matter of WILL ;)

Populaire posts van deze blog

je verstoppen of uit de kast komen?

Brief aan de Koning

Nu ik toch met mijn lieftallige hoofdje op TV kom