The ADHD-files

Zo gaat dat dan, met volwassen ADHD'ers die geen job vinden omdat ze al 26 jobs hebben gedaan. Ik moet een deurwaarder betalen, 50 euro. Ik moet mijn Belgacom-rekening betalen, 114 euro. Ik kan het niet. Ik heb nog 10 euro om de maand rond te komen. Mijn medicatie is bijna op, ik haal het misschien nog net tot Nieuwjaar. Ik heb geen liefhebbend vriendje, neen, ik vertrouw geen enkele man meer na hetgeen ik met Alexander heb meegemaakt. Ik ben niet meer creatief, ik ben depressief. Iemand beloofde me enkele maanden geleden uit de nood te helpen. Ik moest wat geduld hebben, zei hij. Weet hij dan niet dat deurwaarders geen geduld hebben? Ik heb geen hopen kerstcadeaus ontvangen, nooit trouwens. Ik heb gisteren wel een chocoladefonduestelletje gekregen van een lieve vriendin, Esther. Met haar en haar man en drie kinderen heb ik de kerst doorgebracht. Allemaal heel fijn, behalve dat ik op kerst net mijn maandstonden kreeg en dan ben ik heel depri. Zo depri dat ik zwarte gedachten heb. Z

Ik vind het wel fijn hoor dat Zit Stil stilaan is rechtgestaan en nu al een petitie heeft op de site sinds september. Ik heb hen dan ook mijn blog gestuurd en ik geloof dat hetgeen ik schreef toch wel enigzins de zaak versneld heeft. Lees maar in mijn stukje over: als ik in de politiek zou zitten... Waar Zit Stil nu eindelijk dan voor ijvert, is de terubetaling van geneesmiddelen voor volwassenen. Tegenwoordig betaal ik toch al zo'n vijftig euro en dat is dan nog een minimum want als ik echt de maximum hoeveelheid Rilatine zou nemen, kom ik pas toe met 100 euro. En nog meer, woensdag 14 december stond er een artikel in de krant, ook weer over Zit Stil met de stelling dat de wachttijd kan oplopen tot 2 jaar, inderdaad, ook weer net wat ik had geschreven. Ik ben er ergens wel fier op hoor, dat ze mijn ideeën ter harte nemen. Enfin, dat denk ik toch hé. Ik zal volgende week eens contact met hen opnemen, want ik heb wel zin om in een praatgroep te gaan nu. Hopelijk kan ik het aan, want

Er staat in Flair dat mijn relaties, jobs en blabla zich razendsnel opvolgenden. Zo is het niet. Ik heb er wel heel wat gehad, van elk, maar niet al mijn relaties volgden zich razendsnel op en niet al mijn jobs en vriendschappen, dit is echt een overstatement. Om maar te illustreren: Alexander en ik zijn al elf maanden uit elkaar en mijn hart is nog steeds gebroken, door hem. Dus sorry, Griet toch nog even deze eindredactionele opmerking... Maar het moet juist zijn, vind je niet? 22 april 2005. na Tribute to Nina Simone ontmoette ik hem en dacht dat ik eindelijk mijn grote liefde had ontmoet. Ik had al een aantal relaties achter de rug maar toen ik Alexander tegenkwam, was ik er bijna zeker van: "He is the one". Het had zo goed kunnen zijn als hij niet zo fucked up was met zijn verleden. Hij besefte het zelf niet eens (en nog niet) dat hij een relatie aan het verwerken was op zijn eigen vreemde manier en dat ik daar de dupe van was. Maar dat had ik ook niet door, alleen toen

Ik probeer hier toch wat inkomsten te genereren, dus als je zo lief zou willen zijn om af en toe op die Ads te klikken, dan kan ik daarmee mijn Rilatine betalen ;) Thanks very much! Ik zit trouwens op het Humo Forum als Alice. Omdat Ik mij daadwerkelijk zo voel ja, ik ben al terug een beetje volwassen maar heb toch de indruk dat er een laag verborgen was voor mij die ik nu mag waarnemen. Niet dat ik daar zo wreed gelukkig mee ben, naïviteit heeft toch wel zijn charme ergens. En jammer, want die ben ik nu net kwijt se Gelukkig dat ik wat discipline in de plaats heb gekregen en dat ik wat rustiger ben, al praat ik soms nog wel in mijn slaap. Persoonlijk vind ik dat minder erg dan mensen die snurken. Meningen zijn altijd welkom :)

Als bezig ADHD-bij leid ik uiteraard nog een paar andere internetlevens Waar kan ik al die soms tomeloze energie anders kwijt? http://www.secretdiaryoflaurapalmerthe8th.blogspot.com/ Of join me on My Space and very soon on Facebook http://www.myspace.com/kristianethewriter

Al meer dan twee jaar probeer ik een carrière op te bouwen in de journalistiek. Ik bezit toch al een kleine portfolio. Deze week ga ik een screentest doen bij "The video factory". Vol spanning wacht ik af of Radio 2 mij een auditie gaat gunnen.Bij het magazine Steps en Pas uit sta ik op de reservelijst. Ik zoek dapper verder. Ik heb tenslotte ondanks het feit dat ik "een persoon met een handicap" ben toch een A1 diploma Reclame en Marketing en een postgraduaat journalistiek behaald. Ondertussen zie ik zwarte sneeuw: ik heb nog veel schulden af te lossen. Dat is het probleem, weet je, sinds die diagnose besef ik dat ik alleen maar mijn droom kan volgen. Helaas heb ik geen bemiddelde ouders. Ik vind het tof dat de media eindelijk zijn aandacht op ADHD richt, al is men nog iets teveel bezig met kinderen. Humo besteedt nu aandacht aan Rilatine. Ik sluit het niet uit, dat dit gevaarlijk is voor kinderen, maar ik ben een volwassene en heb er tot nu toe meer baat bij mét d