de lijdensweg van een journaliste met een deadline
Vandaag is mijn deadline voor het maandblad Goedele. Ik heb genoeg tijd gekregen voor mijn artikel. Ik leed niet aan uitstelgedrag. Ik ben op tijd begonnen. Mijn artikel is voor 95 % klaar, maar de perfectionist in mij kan het niet loslaten. Ik had het erg moeilijk de laatste weken. drie weken geleden viel ik ten prooi aan een amandelonsteking, die mij twee weken teisterde. Dankzij antibiotica heeft men die in bedwang gekregen. Vorig weekend kon ik dan naar de opening van het MAS. na dat weekend, bespeurde ik twee rode plekjes op mijn been. Afgelopen dinsdag ging ik naar de dokter, om een stop uit mijn oor te verwijderen. Dat lukte niet meteen, dus ik moest gedurenden enkele dagen oordruppels nemen. Ik wees de dokter op mijn been. "Wat is dat?" vroeg ze. Nogal een onnozele vraag voor een dokter, lijkt me. Ik vroeg haar of ik er zalf mocht aan doen. "laat het maar zo, antwoordde ze. Vrijdag ging ik terug voor de oorstop. De rode opgezwollen vlekken, die steeds groter werd