Gemengde gevoelens
Ik zou eigenlijk deze blog van het net halen want om een job te vinden, moet ik verzwijgen dat ik ADHD heb, met andere woorden, ik moet liegen. Verzwijgen is een deel van de waarheid achterhouden en daarna mijn nieuwe werkgever voor een voldongen feit stellen. De crisis is al een tijdje volop bezig en in de journalistiek is er voorlopig geen werk voor mij, ontslagen vielen bij Sanoma enkele weken geleden, gelukkig maar 36 in plaats van 76, zoals men eerst meende. Nu, ik ben best bereid om te werken als adminstratief medewerker, receptioniste of secretaresse zolang het een afwisselende job is en men mij met respect behandelt. Ik heb al genoeg miserie meegemaakt in het verleden en dat allemaal door een neurologische aandoening waarvan ik verlost ben, dankzij de Rilatine. Maar wanneer krijg ik verdomme nog eens de kans om me te bewijzen? Ik heb geprobeerd me te vestigen in de journalistieke wereld, maar het is knokken, meer dan in andere sectoren en er moet terug meer dan brood op de plan